تمیزکاری

سلام

امروزم یه تصمیم جدید و قشنگ گرفتم

اینکه تمیزکاری کنم

خونه رو؟  - نه

اتاق رو؟ - نه

کامپیوتر رو ؟ - نه

موبایلم رو ؟ - آره

یک گوشی که حافطه داخلیش 16گیگه و یک رم 16 گیگ داره و پر از اطلاعات جالب و غیرجالبه

میخوام یه حرکت قشنگ بزنم و همه رو بازبینی کنم و اونایی که ضروری نیستن رو پاک کنم و اونایی که به نظرم لازمن رو دسته بندی کنم ( فکر کنم خیلی طول بکشه)

اما این جرقه از کجا شروع شد؟ الان میگم

داشتم یه آهنگ رو واسه خودم میخوندم که دیدم از حافظه ام رفته و یادم نیست

تعجب کردم و نشستم فکر کردم که چرا من که این آهنگ رو حفظ بودم یادم رفته

به یه نتیجه رسیدم که به نظرم منطقیه . اون زمان که من شعر و ترانه حفظ میکردم کلا طرفدار چندتا خواننده بودم و شعرهای چندتا شاعر رو بیشتر نمیخوندم ، بنابراین هم سبک و روششون دستم بود هم تکرار زیاد میشد

(- خواننده : سیاوش   - شاعر:محمدعلی بهمنی - فاضل)

اما الان گوشیم پر شده از آهنگ ، البته همشون قشنگن اما معلوم نیست چی به چیه

از مداحی انواع مداح ها گرفته تا ترانه انواع خواننده ها و کلی فایل صوتی دیگه ( زیاد و درهم)

به خاطر همینم من کلی آهنگ گوش میدم اما اصلا یه آهنگ رو چند بار گوش نمیدم و تا به سبکش عادت میکنم یه سبک دیگه میاد رو گوش میدم

بله

از اینجا جرقه زده شد که من تمام آهنگ های گوشیم رو پاک کنم

و هر آهنگی که خواستم بریزم تو گوشی اول یه بار کامل گوش بدم بعدش بنویسم بعدش بریزم تو گوشیم

تا حدی که هم تعداد خواننده ها هم تعداد آهنگ ها کم باشه اما با شناخت کامل باشه

به نظرم قشنگ میشه

- پس فعلا میرم تو منظم کردن گوشی قسمت آهنگ ها یا همون فایل های صوتی (audio)

 

نکته : من اصلا از اون دسته از آدم ها نیستم که یه سره آهنگ گوش میدن اما از اونا هم نیستم که اصلا آهنگ گوش نمیدم

وب گردی جای ول گردی

سلام

مثله قدیما دارم وب گردی میکنم

میرم تو بلاگفا ، لیست وبلاگ های بروز شده ، هر کدوم که عنوان دلنشینی داشته باشه رو میگردم

میخونم ، نظر میدم ، لذت میبرم

جدیدا عاشق وبلاگ های شخصی شدم

وبلاگ هایی که دارن اتفاق های مهم و واقعی رو مینویسن و با خوندنشون میتونم کلی چیزها یاد بگیرم

فرق وبلاگ های شخصی با موضوعی اینه که نویسنده داره در مورد خودش و زندگی واقعیش مینویسه و ممکنه هر موضوع جالبی توش پیدا بشه و به موضوع های جالبی پرداخته باشه که تاحالا من اصلا بهش فکرم نکردم

.

.

.

حال خوب

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدا

بعد از 6-7 سال دوباره اومدم که بنویسم

وبلاگ بنویسم ... دوباره

نوشتن رو تو دنیای مجازی با وبلاگ شروع کردم ،فکر میکنم سال 86-87 بود

روز های خوبی بود تا اینکه دیدم تعداد مخاطب ها و نظرام دارن زیاد میشن

بدون اینکه متوجه بشم مسیر وبلاگ تغییر پیدا کرد به سمتی رفتم که فقط تعداد نظرات وبلاگم بره بالا

یعنی فقط دنبال این بودم که تعداد نظرام بالا باشه و لذت ببرم اونم با ترفند های خاص

بعد از اینکه نظراتم خیلی زیاد شدن تصمیم به پاک کردنشون گرفتم

همینطور داشتم میخوندم و پاک میکردم ، برام خیلی جالب بود ، میدیدم که خیلی پیام ها مربوط به موضوع وبلاگم نیست و فقط نوشته شده : " ممنونم که بهم سرزدی ، بازم بیا وب من ، با تبادل لینک موافقی؟ " از این دسته پیام ها

همون کاری که من میکردم رو دیگران هم داشتن میکردن ، من یه نظر رو تایپ میکردم بعد کپی میکردم و میرفتم تو وبلاگ های زیادی نظر میذاشتم بقیه هم میومدن و جواب میدادن و تعداد نظراتم بالا میرفت

بعد فهمیدم که من وقتی نمیرم وبلاگ دیگران رو بخونم پس قطعا خیلیا هم نمیان وبلاگ من رو بخونن

و وقتی من نظر رو کپی میکنم تو تعداد زیادی وبلاگ میذارم ، بقیه هم همین کار رو میکنن

یعنی تعداد زیادی آدم بودیم تو دنیای مجازی فقط داشتیم باهم تبادل نظر میکردیم بدون اینکه همدیگرو بشناسیم ، متن وبلاگ همو خونده باشیم (عصف بار بود)

بعد از اینکه نظر ها رو پاک کردم تصمیم گرفتم چندتا وبلاگ رو بخونم نظر مرتبط بدم

خیلی جالب بود اما خیلی نتونستم ادامه بدم این کار رو ، چون بعدش قبول شدم دانشگاه و ...

از دنیای مجازی دور شدم کلا

الان که دارم نگاه میکنم به دنیای مجازی یاد حدیث حضرت علی (ع) میوفتم که میفرماید:" تاریخ همواره در حال تکرار شدن است" البته این حدیث رو شنیدم و جایی نخوندم

اما خیلی جالبه این حدیث برام

از زمانی که من از وبلاگ نویسی دست کشیدم گوشی اومد تو بورس

بعد گوشی های به ظاهر هوشمند و برنامه های اجتماعی

(فیس بوک ، ویچت ، تانگو ،واتس آپ ، لینک ، لاین ، وایبر ،  تلگرام  و ...)

گوشی ها پر شد از متن ها ، و اطلاعات زیاد که به نظرم خیلی هاشون خونده نمیشن و دوباره پدیده ی تماغض داره اتفاق میوفته (تراکم متون مفید اما غیر ضروری)

و به نظرم وقتی اطلاعات بیش از حد دست آدم باشه آدم توش گم میشه و سردرگم و کلا ارزش متن هم میاد پایین

 خیلی ها هم تو برنامه های گوشی ها دارن همین اشتباه رو تکرار میکنن

مثلا تو واتس اپ و تلگرام فقط تو گروه ها متن کپی میکنن و به خیال خودشون فعالن

یا اینکه توی تلگرام کلی کانال عضو هستن و به نظر خودشون دارن همه نوع اطلاعاتی رو کسب میکنن

 خیلی ها الان با تعداد فالوءورا تو انستاگرام حال میکنن

اشتباه همون اشتباهه فقط شکلش عوض شده

یه جمله دیگه هم میشه براش استفاده کرد : جهالت مدرن

کلا میخوام بگم اکثر آدما از جمله خودم تو دنیای مجازی دنبال یه چیزایی هستیم اما نمیدونیم چی

به خاطر همین هم کلی اطلاعات جمع آوری میکنیم و نمیخونیم و گه گاهی هم میخونیم اما فقط یک بار ( سطحی) ازش میگذریم و دیگه هیچوقت ازش استفاده نمیکنیم

 

حالا خودم بعد از چندین بار اشتباه کردن تصمیم گرفتم روند زندگیم رو تغییر بدم ، مخصوصا تو جامعه ی مجازی

اولین حرکتی که زدم همین وبلاگ هستش

چون زندگی مجازی من از وبلاگ شروع شد و اشتباهات بعدیش ، میخوام از همین وبلاگ درستش کنم تا بعد.

این وبلاگ رو داشتم ، همه مطالب رو پاک کردم تا دوباره بنویسم

کلی فکر کردم که چی باید بنویسم و به این نتیجه رسیدم باید زندگی روزمره و طرز فکرم رو بدون هیچ سانسوری بنویسم

چون هیچکس از آشنایان نزدیک این وبلاگ رو نمیشناسه میتونم با خیال راحت در مورد طرز فکرم اینجا بنویسم و امیدوارم دوستان بافکر و خوبی تو دنیای وبلاگستان پیدا کنم تا بتونیم به هم کمک کنیم تا زندگی بهتری داشته باشیم

فقط امیدوارم بلاگفا دوباره نترکه

 

با توکل به خدای بزرگ